سفارش تبلیغ
صبا ویژن

88/6/18
4:18 عصر

روشنفکران(3)

بدست فصل رویش در دسته

نکته 3) «سلوک، سفری است در مسیری ناشناخته، پرنشیب و فراز و بی پایان.

هر انسانی که در این راه گام می نهد، خطر می کند. در این راه هرگونه سختی و رنج طبیعی است و اصولا راه، راه رنج و مشقت است. از همان آغاز باید از خواب و خور کاسته و بر سلامت و عافیت قلم کشید.

و اما انسان به چه دلیل تن به این همه درد و رنج بدهد؟ عواملی این کار را قابل عمل و تحمل می کنند که از جمله ی آنهاست: سریان عشق و جاذبه در سراسر هستی و گرفتاری انسان ها به طور عام در کمند این عشق و جاذبه.» (28)

حافظ که عزم و اراده ی این راه کرده، می گوید:

چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد            نفس به بوی خوشش مشکبار خواهم کرد

به هرزه بی می و معشوق عمر می گذرد        بطالتم بس! از امروز کار خواهم کرد

هر آبروی که اندوختم ز دانش و دین             نثار خاک ره آن نگار خواهم کرد

به یاد چشم تو خود را خراب خواهم ساخت     بنای عهد قدیم استوار خواهم کرد (29)

منابع و مآخذ:

1-      عده الداعی/ص216  

2-      الکافی/ج1/ص416

3-      اصطلاحات الصوفیّه/ ملا عبدالرزاق کاشانی/ص55

4-      دیوان ابن فارض/ ص82 - 102 

5-      عین نضّاخ«شرح تمهید القواعد»/ عبدالله جوادی آملی/ج1/ ص16 - 22 

6-      دیوان شمس/ غزل1713

7-      اسرارالتوحید/ ابن منوّر/ ص 297

8-      تذکره الاولیاء / عطار/ ص66

9-       اشارات/ نمط نهم

10-    مقدمه شرح فصوص و شرح تائیه/ قیصری

11-    شرح فصوص الحکم/ مقدمه فصل هفتم/ ص107

12-    نص النصوص فی شرح الفصوص/ بخش3 / رکن3 / فصل1

13-    شیعه در اسلام/ علامه سید محمدحسین طباطبایی/ ص63

14-    ر.ک: پژوهشی در نسبت دین و عرفان/ دکتر سید یحیی یثربی/ ص21

15-    قیصری/ شرح فصوص/ص127

16-    مثنوی/ دفتر اول/ بیت 109- 110  

17-    هجویری/ کشف المحجوب/ ص279

18-    تاریخ فلسفه غرب/ برتراند راسل/ ج1/ فصل 3

19-    مقدمه تائیه/ قیصری/ مقصد2/ فصل 1

20-    عطار نیشابوری/ مصیبت نامه/ ص337

21-    اسفار اربعه/ ج8/ ص303«10جلدی»

22-    ابن ترکه/ تمهید القواعد/ ص248 و 249

23-    ابن عربی/ مجموعه رسائل/ کتاب المسائل/ ج2/ ص2

24-    مقدمه اسفار اربعه/ صدرای شیرازی

25-    حسن حسن زاده آملی/ هزار و یک نکته/ ص196

26-    شرح فصوص الحکم/ص7

27-    ر.ک: ابن ترکه/ تمهید القواعد

28-    پژوهشی در نسبت دین و عرفان/ دکتر یحیی یثربی/ ص277 309

29-    دیوان حافظ / غزل شماره 135